תם עידן ההשתקה - אנשים עם מוגבלויות לא בשולי החברה! | انتهى عصر إسكات ذوي الإعاقة - فهم ليسوا على هامش المجتمع!

היום פורסמו בתקשורת חשדות קשים לרצח של ילד בן שמונה, בעל צרכים מיוחדים, בעיר חריש. הוריו של הילד נעצרו בחשד לביצוע המעשה הנורא. בית המשפט הוציא צו איסור פרסום על פרטי הפרשה והחקירה, אך ישנם קולות בציבור הקוראים לחשיפת הפרטים לאור חומרת המקרה.

למרות שפרטי המקרה המזעזע עדיין אינם ידועים במלואם, ישנה חשיבות להתייחס לשתי סוגיות מרכזיות הקשורות לאנשים עם מוגבלויות.

הסוגיה הראשונה נוגעת לתופעה מדאיגה המכונה "מחלת ההסתרה", במסגרתה מערכת המשפט ממהרת להוציא צווי איסור פרסום על פרשות בעלות אינטרס ציבורי גבוה, כדבר שבשגרה. במקרה הנוכחי, של רצח ילד עם מוגבלויות, צו איסור הפרסום נתפס כניסיון להבליג ולהשתיק את הסיפור. קולות בציבור, וביניהם פעילים למען זכויות אנשים עם מוגבלויות, דורשים לדעת מה קרה ולחשוף את האחראים למעשה.

הסוגיה השנייה עוסקת באופי הסיקור התקשורתי של המקרה. התקשורת הישראלית, ברובה, לא מעניקה למקרה זה את המקום הראוי לו, ולעיתים הוא מוצג רק בסוף התוכנית או המהדורה. הטענה היא כי נושאים הקשורים לאנשים עם מוגבלויות אינם נחשבים "סקסיים" מספיק ואינם מביאים רייטינג, ולכן הם נדחקים לשוליים. עם זאת, הרצח של הילד בחריש נתפס כחשוב יותר מנושאים אחרים הנמצאים על סדר היום הציבורי, כמו משברים פוליטיים, וראוי היה שיהיה בראש סדר היום התקשורתי.

לסיכום, הניסיונות של מערכת המשפט וחלקים בתקשורת לדחוק הצידה סיפורים הקשורים לאנשים עם מוגבלויות לא יצלחו. תם עידן ההשתקה.

اليوم، نشرت وسائل الإعلام مزاعم خطيرة بشأن مقتل طفل يبلغ من العمر ثماني سنوات، من ذوي الاحتياجات الخاصة، في مدينة حريش. تم القبض على والدي الطفل للاشتباه في ارتكابهم هذا العمل الشنيع. أصدرت المحكمة أمر حظر نشر حول تفاصيل القضية والتحقيق، ولكن هناك أصوات في الجمهور تطالب بالكشف عن التفاصيل نظراً لخطورة القضية.

على الرغم من أن تفاصيل القضية المروعة لا تزال غير معروفة بالكامل، إلا أنه من المهم معالجة قضيتين رئيسيتين تتعلقان بالأشخاص ذوي الإعاقة.

تتعلق القضية الأولى بظاهرة مقلقة تسمى "مرض التستر"، حيث تسارع السلطة القضائية إلى إصدار أوامر حظر نشر على القضايا ذات الاهتمام العام الكبير، كأمر روتيني. في هذه الحالة، قضية قتل طفل من ذوي الإعاقة، يُنظر إلى أمر حظر النشر على أنه محاولة للتستر على القصة وإسكاتها. تطالب أصوات في الجمهور، من بينهم نشطاء في مجال حقوق الأشخاص ذوي الإعاقة، بمعرفة ما حدث وكشف المسؤولين عن هذا العمل.

تتعلق القضية الثانية بطبيعة التغطية الإعلامية للقضية. لا تمنح وسائل الإعلام الإسرائيلية، في معظمها، هذه القضية المكان المناسب، وفي بعض الأحيان يتم عرضها فقط في نهاية البرنامج أو النشرة. والادعاء هو أن القضايا المتعلقة بالأشخاص ذوي الإعاقة لا تعتبر "مثيرة" بما يكفي ولا تجلب تقييمات عالية، وبالتالي يتم تهميشها. ومع ذلك، فإن قتل الطفل في حريش يُنظر إليه على أنه أكثر أهمية من القضايا الأخرى المدرجة على جدول الأعمال العام، مثل الأزمات السياسية، وكان من الجدير أن يكون على رأس جدول الأعمال الإعلامي.

في الختام، فإن محاولات السلطة القضائية وأجزاء من وسائل الإعلام لتجاهل القصص المتعلقة بالأشخاص ذوي الإعاقة لن تنجح. لقد انتهى عهد التستر.